विधेय _vidhēya

विधेय pot. p.

1 To be done or performed.

-2 To be enjoyed or prescribed.

-3 (a) Dependent on, at the disposal of; अथ विधिविधेयः परिचयः Māl.2.13. (b) Subject to, influenced or controlled by, subdued or overpowered by (usually in comp.); निद्राविधेयं नरदेव- सैन्यम् R.7.62; संभाव्यमानस्नेहरसेनाभिसंधिना विधेयीकृतो$पि Māl.1; आत्मवश्यैर्विधेयात्मा प्रसादमधिगच्छति Bg.2.64; भ्रातुः सौहार्देन विधेयीकृतो$स्मि Mv.7; Mu.3.1; Śi.3.2; R.19.4; आज्ञाविधेया वयम् Pañch.1.57; विभीषणविधेयाः खलु राक्षसाः Pratimā 7.

-4 Obedient, tractable, compliant, submissive; अविधेयेन्द्रियः पुंसां गौरिवैति विधेयताम् Ki. 11.33.

-5 To be predicated (in gram. &c.); अत्र मिथ्या- महिमत्वं नानुवाद्यं अपि तु विधेयम् K. P.7.

-6 A functionary, one who is in charge of anything; त्वं तस्य भव वश्यश्च विधेयश्च सदानघ Rā.2.3.9.

-यम् 1 What ought to be done, a duty; विधीयतां तत्र विधेयमुत्तरम् Ki.1.25;16.62.

-2 The predicate of a proposition.

-यः A servant, dependant.

-Comp. -अविमर्शः a fault of composition which consists in assigning to the predicate a subordi- nate position or in expressing it imperfectly (अविमृष्टः प्राधान्येनानिर्दिष्टो विधेयांशो यत्र K. P.7; see examples ad loc.)

-आत्मन् m. N. of Viṣṇu.

-ज्ञ a. one who knows one's duty; स भृत्यो यो विधेयज्ञः Pt.1.337.

-पदम् 1 the object to be accomplished.

-2 the predicate; नात्रैषा वचनव्यक्तिः ये यजमाना इत्युद्देशपदम् ऋत्विजः इति विधेयपदम् ŚB. on MS. 6.6.2.